1. الوَقَفُ الاِخْتِبَارِي (yeroo qormaataa dhaabbachuu): Qur’aana keessatti jecha kamiyyuu irratti yeroo barattu ykn barsiisaa jirtu, ykn yeroo barsiisaan qormaata irratti barataa qoru irratti dhaabbachuun ni danda’ama.

2. الوَقْفُ الاِضْطِرَارِي (dirqiin dhaabbachuu): Yeroo dubbisuu jecha tokko irratti dhaabbachuun ni danda’ama sababa tasa dhaabbate, fkn: afuura dhabuu, dagachuu, haxxifachuu fi kkf.

3. الوَقْفُ الاِخْتِيَارِي (dhaabbata filatamaa): Isaan kun dhaabbatoota addaa Qur’aana keessatti barreeffamaniidha. isaanis;

الوَقْفُ اللاَزِم (dirqama dhaabbachuu): Dubbisaan irra dhaabbatee jecha itti aanu irraa dubbisuu itti fufuu qaba, sababni isaas namni tokko bakka barbaadame irratti yoo hin dhaabbanne hiikni isaa gara waan biraatti jijjiirama. Mallattoon isaas ( م ) dha. fkn.

الوَقْفُ التَّام (dhaabbata guutuu): Dhaabbii hima gidduutti dhufu, garuu hiikni isaa xumuramee waan isa booda dhufuuf (hiikaan) ilaalcha hin qabne. Namni tokko osoo hin dhaabatin dubbisuu yoo itti fufe hiika hin jijjiiru garuu yeroo muraasaaf dhaabbachuun ni gorfama, mallattoon isaas a ( قِلِي ) dha. Fkn.

الوَقْفُ الكَافِي (dhaabbannaa fudhatama qabu): Dhaabbii hima tokko gidduutti dhufu, fi waan isa booda dhufu waliin hiikaan kan walqabatu, dubbisaan homaa waan hin jijjiirree fi mallattoon isaa a ( ج ) waan ta’eef dhaabuu ykn itti fufuu ni danda’a. fkn.

الوَقْفُ الحَسَن (tole dhaabadhaa): Dhaabbii jecha lama jidduu dhufee hiikkaa tokko waliin walqabate, dhaabbachuu irra itti fufuun barbaadama, mallattoon isaa ( صِلِي ) dha. fkn.

الوَقْفُ القَبِيح (dhaabbata tuffatame): Dhaabbii bakka yoo dhaabbate, caalaa hiikni isaa gara waan hin barbaadamnetti jijjiiramutti dhufu kanaaf hin dhaabbatin, mallattoon isaa ( لا ) dha. fkn.

تَعَانِق الوَقْف (dhaabbata cufame): Dubbisaan jechoota lamaan keessaa kamiyyuu irratti dhaabbachuu ni danda’a, garuu yeroo tokkotti lamaan isaanii irratti akka hin jijjiiramneef. Mallattoon Qur’aana keessatti bakka lamatti roga sadii keessatti tuqaa sadii dha. fkn.